Ens -Wageningen-Veldhoven

Het vervelende van rivieren is, dat als je naar de andere kant wil, dat je een punt moet zoeken waar je het water kan oversteken. Dat kan een brug zijn, maar ook een veerpont. De laatste geniet mijn voorkeur, omdat je dan even een pauze in kunt lassen. Een brug betekent vaak klimmen en dus een extra inspanning.
Op mijn route van Wageningen naar Veldhoven liggen 3 rivieren. Dat houd in, dat je geen rechte lijn kunt rijden en je dus automatisch om moet fietsen. Nou is dat laatste toch het geval, omdat het de bedoeling is om weer in Ens uit te komen. Maar dat kan eventjes duren.

Na het oversteken van de rivier wordt het tijd voor de inwendige mens. Vaak staat mijn fiets in het zicht en komen de bekende vragen. Waarheen, hoe lang weg? Ik heb daar een beetje moeite mee, omdat ik weet dat er een hele serie vragen gaat volgen. Bovendien geneer ik me een beetje voor het feit dat ik zomaar ‘er even tussenuit kan’. In dit geval vind de serveerster het een heel “avontuur” en stamelend krijg ik vraag na vraag op me afgevuurd. Hoe dit en hoe dat?

Na een dagje windtrappen ziet Stefan me alweer aan komen. Het is niet de eerste keer dat ik ‘misbruik’ maak van zijn gastvrijheid en waarschijnlijk ook niet de laatste keer. Stefan is, meer dan ikzelf, een wereldfietser. Heb ik alleen nog maar ‘lullige’ ritjes in Europa gefietst, hij heeft al in Azië, Afrika, Amerika en natuurlijk Europa gezworven met de fiets. Zijn onderkomen in Veldhoven is in ieder geval een van de beste en goedkoopste b&b die ik ken.

Omdat het de andere ochtend slecht weer is, even wat dingen aan de fiets geperfectioneerd. Om precies te zijn de tassen rammelvrij aan de dragers bevestigd. Even gebeld met Ilona, van een grote kampeerzaak in Eindhoven, gevraagd naar speciale vulstukjes, zgn. ”inserters”. Op de site van tassenfabrikant Ortlieb gevonden. Met die vulstukjes hangen de tassen mooi spelingsvrij aan de dragers. “Nee, die setjes hebben we niet los, maar ik haal ze voor u uit een tassenset en dan bestel ik wel nieuwe setjes”, zegt Ilona aan de andere kant van de lijn. Top service en dat leveren ze in de praktijk ook meestal. Inserters opgehaald en nog even wat ander kleinood gekocht. Terug naar Veldhoven om erachter te komen dat ze na veel gepruts niet passen. Weer gebeld met de kampeerwinkel. ”Hoe oud zijn de tassen? Dan moet t passen”. Met t hele zooitje terug naar de kampeerwinkel. Daar blijkt dat er inmiddels 3 verschillende soorten bevestigingssystemen zijn. Kon Ilona ook niet weten natuurlijk. Uiteindelijk wel met de juiste (wederom top service) terug naar ‘de b&b’ in Veldhoven. Met een stuk slang alles rammelvrij op de fiets gekregen, zodat ik de komende maanden geen gravelpad meer hoef te mijden. Inmiddels was de middag al weer lekker opgeschoten en omdat t weer toch niet echt uitnodigde (regen)voor een stukje fietsen, het vertrek maar uitgesteld tot de volgende dag.