Ik fiets me liever in het zweet

Wat doet een fietser zoal op een rustdag? Nou in mijn geval het liefst zo min mogelijk. Helaas zijn rustdagen er om onder andere de was en fietsonderhoud te doen. Liever houd ik me bezig met bankzaken, (gestrekt op de bank liggen) maar bij gebrek aan een bank zit dat er niet in. Bovendien moet ik boodschappen doen, in het 7 km verderop gelegen Belley, Voor één van mijn “culinaire hoogstandjes”. Dat betekent dus ook nog “vroeg” opstaan, want de supermarkt is op zondag maar tot 11u30 open. Uiteindelijk schiet het fietsonderhoud er bij in. Niet vanwege tijdgebrek maar vanwege geen zin. Nee, rustdagen zijn aan mij niet besteed .Ik fiets me liever in het zweet tegen een steile berg op, maar morgen mag ik gelukkig weer.

Vol verwachting lig ik in mijn tent te wachten op de zon, Die was beloofd. .Als ik mijn kop buiten de tent steek, blijkt het potdicht te zitten. Mist. Niet erg uitnodigend om de boel in te pakken. De was van gisteren is ook nog klam, omdat ook toen de beloofde zon uitbleef.
Klamme kloffie maar gewoon aangetrokken, omdat de zon uiteindelijk toch door probeert te breken en de boel zo het snelste droog is.
Als ik eindelijk op de fiets zit schijnt de zon daadwerkelijk, maar het zicht blijft beperkt tot in Yenne. Voor de rest niet zo’n bijzondere dag.
Ik verkijk me nog even op de klim naar St. Pierre d’entremont en de dag eindigt met het bedwingen van de Col du Cucheron naar St.Pierre de Chartreuse.
Er zit echter gelijk in het begin al een omleiding in, zodat de eerste paar kilometer vreselijk steil zijn. Achteraf een voordeel want de rest van de klim verloopt vrij geleidelijk en het beste is er inmiddels wel af bij mij. Vlak voor de top kom ik weer op de oorspronkelijke route, en na de afdaling eindigt mijn dag in St. Pierre de Chartreuse.