Bruno uit Uruguay

Ik had min of meer al besloten om vandaag een rustdag te nemen, om het oude deel van Cuenca te bekijken. Omdat ik alle tijd heb, wacht ik tot de zon me de tent uit brand. Dat is overigens alweer een tijdje geleden.
Het oude stadsdeel ligt hoog op een rots tussen 2 rivieren en net als Albarracin is het de ligging, die de stad zo bijzonder maakt. Ik hang een paar uur rond in het oude Cuenca, vervolgens af te dalen om in het nieuwe gedeelte op zoek te gaan naar een supermarktje.
Als ik een oude racefiets bepakt en bezakt zie staan is mijn aandacht getrokken. Het is Bruno, komt uit Uruguay en maakt een trip van Madrid naar Turkije, althans dat is de bedoeling.Tot zover nog niet heel bijzonder.Wel bijzonder is zijn fiets. Het is een Jacques Anquetil. Voor degene die net als Bruno niet weten wie dat was: Jacques Anquetil (le professeur) was een Franse wielrenner van naam, ook van voor mijn tijd.
Enfin, de fiets had 12 versnellingen en nog cranks met spies. Ik heb Bruno geadviseerd de fiets in Frankrijk aan een liefhebber proberen te verkopen en een exemplaar met meer versnellingen zien te bemachtigen.Wordt vervolgt. Ik heb zijn nummer.
Op de camping maak ik nog kennis met Hans, die mij wat meer informatie kan verschaffen over campings in Spanje. Zodoende heb ik nu ook een kaart met campings. Dank.
s' Avonds ga ik eten met Willem en Ria, die ook 'onderweg' zijn. Ze volgen de Benjamins Route, van Sevilla naar Girona. En zo was het een druk sociaal dagje, maar wel heel gezellig.
Van een wasje doen en schrijven voor de weblog is niks gekomen