Op weg naar Sevilla

Terwijl Leo gisteren door is gegaan naar Sevilla, ben ik een beetje de toerist uit gaan hangen in Ronda. Vandaag is het weer tijd om op de fiets te stappen.
Ik neem niet de kortste route naar Sevilla maar, uitslover als ik ben, neem een ommetje via El Bosque. Over de Puerto del Boyar. De route voert me onder andere door het pittoreske Grazalema. Eenmaal over de pas krijg ik een schitterende lange afdaling en het lijkt altijd alsof ik de makkelijkste kant van de pas omhoog fiets. Dit gevoel deel ik overigens met menig fietser, die uit de tegengestelde richting komt. Dus dat verhaal gaat waarschijnlijk niet op.
Eer ik de camping op zoek, ga ik eerst eten in El Bosque. De camping is echter weinig uitnodigend, zodat ik, ook omdat het nog vroeg is, besluit om door te fietsen. In Villamartin schat ik de situatie opnieuw in en in Bornos, 12 km verderop, schijnt een camping te moeten zijn. Het hek is dicht, maar niet op slot en als enige gast zet ik mijn tentje op.
Als ik boodschappen ga doen, krijg ik het idee dat hier niet veel toeristen komen. En als ik een biertje ga drinken, word ik door de bardame al direct in het Engels aangesproken. Zelf blijkt ze overigens uit Frankrijk te komen, zodat de voertaal Frans wordt.
Ik verblijf graag in die wat kleinere plaatsen. Het is minder onpersoonlijk in vergelijking tot de grote stad en de mensen kijken je tenminste aan en groeten je.
Bovendien is het leven spotgoedkoop in de minder toeristische plaatsen.