Goede raad is niet duur

Ontbijt, inkopen gedaan en de dag echt beginnen met een gematigde klim. Naar Eternoz. Daarna een lange afdaling naar Nans st. Anne, door het dal van de Lison. Geen slecht begin, zowel qua route als qua uitzichten. Vanaf Nans st. Anne zet ik de klim in richting Pont du Diable. Volgens de kaart een mooi uitzichtpunt. Het uitzicht valt echter een beetje tegen, verwend als ik ben. In Chapois nuttig ik op een bankje de lunch. Omdat ik vind dat ik nog niet helemaal lekker op de fiets zit, besluit ik, eer ik verder ga, het zadel een fractie hoger te zetten. Bij het weer vastzetten van de bout van de zadelpenstrop breekt deze spontaan af.
Beteuterd kijk ik naar de twee afgebroken delen in mijn handpalm. Met een grijns op mijn gezicht bedenk ik me ineens dat ik, sinds mijn trip naar IJsland (2010) niet veel onderhoud meer aan deze fiets heb besteed. Een paar nieuwe bandjes voor een rondje Schotland, dat is eigenlijk alles. Voor de rest heeft ie alleen maar stil gestaan, afgezien nog van een rondje Nederland in januari.
Zonder bout kan ik niet verder fietsen, van paniek is echter geen sprake. Goede raad is in dit geval niet duur omdat ik in een boerenomgeving zit en boeren moeten ook wel eens wat repareren. Als ik in het dorp een oud boertje zie lopen steven ik op hem af. De hond ligt gelukkig in dit geval aan de ketting. Ik hoef niet eens mijn beste Frans te gebruiken. .Als ik wijs op de plek met de ontbrekende bout, weet de beste man precies wat het probleem is. Binnen 5 minuten heb ik een vervangende bout met moer. Na de man vriendelijk bedankt te hebben, ben ik weer “en route” met een iet wat lompe bout aan mijn fiets, maar met een zadelpen die vast zit.
Na een half uurtje voert de route mij langs Nozeroy ,idyllisch gelegen op een heuveltop. Mijn route loopt niet echt door Nozeroy, maar door het aangezicht is het toch aanlokkelijk Ik moet wel een kleine kilometer klimmen om het dorpje te bereiken. Op het schoolplein, dat zicht heeft op de klim, krijgt één van de leerlingen mij in de gaten. Hij begint te klappen en roept “plus vite, plus vite”, en trekt daarmee de aandacht van de rest van de leerlingen. In no time staan alle leerlingen aan het hek te klappen en te roepen “plus vite”. Sneller ga ik er niet door maar goed voor de moraal is het wel.
Nozeroy viel voor de rest een beetje tegen, dus zet ik koers richting St. Claude, mijn doel voor vandaag. In de afdaling naar Les Planches, wordt ik ingehaald door een jongedame op een racefiets. Op een groot verzet haalt ze me in en verdwijnt langzaam uit het zicht. Niet goed voor de moraal. Het laatste stuk van de afdaling word echter steiler en technischer. Dalen kun je leren en moet je durven. De jongedame komt weer in zicht en in de laatste bocht van de afdaling ga ik met een grote boog om haar heen. In St .Laurent en Grandvaux houd ik het echter voor gezien en zoek de camping op. St. Claude moet maar even tot morgen wachten.