Weer gedoe met campings

Zo snel als ik Oliana gisteren binnenviel via een afdaling, zo traag verlaat ik het dorp weer via een klim. Net als gisteren zit het zware werk op het begin van de dag, om vervolgens lange stukken af te kunnen dalen.
Ik heb een niet al te lange dag in gedachten, dus de camping in Foradada is een mooi doel. Eenmaal aangekomen blijkt de camping niet meer te bestaan. Het gedoe met campings en overnachtingsplekken speelt me sinds mijn vertrek al parten.
Wildkamperen is voor mij alleen nog geen optie, met z'n tweeën is het een ander verhaal.Toch zal ik straks geen andere keus hebben bij gebrek aan campings in het binnenland. Nog maar even doortrappen dus naar Sant Llorenc de Montqui. Omdat ik niet goed oplet rijd ik ook nog een kilometer of 10 om via Balaquer, waar ik voor de zekerheid vraag of de camping wel daadwerkelijk bestaat. Moe gestreden tegen de hellingen en de wind bereik ik tegen 19.00 uur de camping.
Als ik vriendelijk te woord word gestaan en mijn tentje eindelijk heb opgezet is het leed van de dag al weer gauw vergeten.
De camping blijkt vol te staan met mountainbikers, die morgen de Noguera bike race gaan fietsen. Ze moeten al vroeg starten en dat betekent dat het al vroeg lekker rustig is op de camping. Goede nachtrust verzekert.