Saintes-Maries-de-la-Mer

Ondanks dat er s’ nachts om half 4 nog campinggasten luidruchtig terug keren van hun bezoek uit de stad, ben ik op tijd wakker. Ik besluit snel in te pakken, om de camping zo spoedig mogelijk te verlaten. Mijn route staat s morgens nog niet vast, maar daar zou snel verandering in komen. Ik tref een ouder Deens echtpaar, die mij een route adviseren door de Camargue. Een natuurgebied aan de Middellandse zee, waarvan ik niet zeker wist of ik onder langs het meer Saintes-Maries-de-la-Mer kon bereiken. ‘Zien we je vanavond in Saintes-Maries-de-la-Mer’. Zodat de bestemming voor vandaag ook al weer vast ligt. De route is super vlak en na het verlaten van Arles zoek ik al snel de kleine weggetjes op. Zo kan ik de drukke weg naar Saintes-Maries-de-la-Mer ontlopen. Bijkomend voordeel, ik heb een storm in de rug. Een relaxed dagje dus. Het gebied doet me een beetje denken aan de weerribben, maar dan mega groot. Het is uiteraard een gebied waar veel trekvogels langskomen, maar de meest bijzondere en opvallende vogels zijn wel de flamingo’s, die in dit gebied verblijven. Van een Belgische vogelspotter mag ik even door zijn kijker naar de beesten gluren. Als ze opvliegen zie ik de prachtige kleuren op hun vleugels. De route is inmiddels niet meer dan een dijk en verboden voor autoverkeer .De storm komt nu van de zijkant, maar levert geen problemen op.
Saintes-Maries-de-la-Mer doet zeer Spaans aan en is vreselijk toeristisch, met de nadruk op vreselijk. Je moet er van houden zullen we maar zeggen. Ik heb ook nog nooit zoveel campers bij elkaar gezien. De camping waar ik heb afgesproken met de Denen heeft niet mijn voorkeur, de prijs valt mij zwaar tegen. Dus de municipal opgezocht.