Via Limburg, stukje Belgie naar Roetgen

Tijd om verder te gaan, bovendien is t droog en de wind is redelijk gunstig met hier en daar zelfs rugwind. Stefan besluit met me mee te fietsen tot aan Echt, waar ik op de camping ga staan en vanwaar hij naar Roermond fietst om de trein naar Eindhoven te pakken. Op de camping moet ik mij aanmelden via de intercom en vraag of het mogelijk is mijn tent op te zetten. “O, U bent een echte” , hoor ik aan de andere kant van de intercom. “U moest eens weten”, zeg ik met mijn rondje Nederland in januari nog vers in het geheugen. Officieel is de camping nog niet open maar dat is gelukkig geen probleem. Ondanks dat ik op tijd ‘in mijn mandje lig’, kom ik de andere dag maar moeizaam mijn tent uit.
De eerste dag in de heuvels en veel tegenwind, kortom het schoot niet erg op. In Valkenburg even een tussenstop gemaakt. Ik krijg een heel verhaal van de uitbater over ‘goed naar mijn lichaam luisteren’ en hoe hij zelf al 40 jaar elke dag hardloopt. Luisteren is nooit mijn sterkste kant geweest en zeker niet naar mijn lichaam. Als ik weer op de fiets stap, neem ik de klim naar Sibbe. Mensen die vaak naar wielrennen kijken of zelf wel eens in die omgeving gefietst hebben kennen die klim. Ik was er zeker van, dat ik in mijn eentje onderaan de klim begonnen was. Ik hoor een hoop gehijg achter me. Als ik achterom kijk zie ik een ‘beer van een vent’ op een racefiets. Zowaar in mijn achterwiel. Vervolgens hoor ik een hoop geratel achter mij. Ik ga er vanuit dat de man wanhopig probeert de juiste versnelling te vinden. Dankbaar gebruik makend van dit moment sla ik een gaatje. De man vind uiteindelijk toch de kracht om terug te komen. Op het wat steilere stuk komt hij mij uiteindelijk voorbij. Ik probeer hem zo nonchalant mogelijk te groeten, zonder naar adem te happen of enige spoor van vermoeidheid te tonen. De man kan slechts zijn tong uit zijn mond laten vallen, ten teken dat ie behoorlijk kapot zit. Moet wel zeggen dat de man qua totaal gewicht niet veel onder deed voor mijn persoontje plus vol beladen fiets. Ik probeer hem vervolgens niet te volgen, want ik moet nog een stuk door het heuvellandschap van België om mijn einddoel van vandaag, Roetgen (onder Aken), te halen.