Lange etappe naar Grenada

Vanmorgen had ik vroeg willen vertrekken want Granada is nog minstens 150 kilometer. Maar als ik om kwart over 8 wakker word, voelt mijn lichaam vermoeid en brak aan. Na het ontbijt is het even zoeken om de juiste weg uit de stad te vinden.
Ik wil via Quesada doorsteken naar Jodar, om wat kilometers te winnen. Door een foutje rij ik via Real de Becerro toch nog om naar Jodar. Als ik daar even naar enen aan kom, is het beste er al lang vanaf en Granada nog 100 kilometer. De hitte en de inspanningen van de afgelopen dagen eisen hun tol.
Na de lunch mag ik gelijk weer klimmen, maar eenmaal op het hoogste punt daal ik hoofdzakelijk af. In Belmez de la Moraleda neem ik nog wat suikerbommen tot me.
Ik raak in gesprek met de bediende bij de benzinepomp, die een cursus Engels volgt. Als ik vraag of het nog veel klimmen is naar Granada, zegt hij dat het hoofdzakelijk naar beneden gaat. Helemaal gelijk heeft hij niet, want ik krijg nog een fikse klim voor mijn hoeven van 4 kilometer lengte, voordat ik Guadahortuna bereik. Bovenaan de klim krijg ik een machtig uitzicht op de Sierra Nevada.
Fysiek gaat het inmiddels ook weer stukken beter en een rekensommetje leert me dat ik met een beetje doortrappen om 20.00 uur in Granada kan zijn. Bovendien gaan de 60 kilometer vanaf Guadahortuna hoofdzakelijk naar beneden. Uiteindelijk ben ik stipt 20.00 uur in Granada.

635 kilometer in 5 dagen is feitelijk gekkenwerk, maar het geeft wel een machtig gevoel als je het kan. Bovendien fietste ik de afgelopen dagen door schitterende gebieden. Vooral door bergachtig gebied, mijn favoriete terrein. Het weerzien met Regine is hartelijk. Nu eerst even een paar dagen rust in Granada.